Op 17 september vertrokken we met een groep van 29 mensen in een luxe dubbeldekker naar Nederweert voor een bezoek aan het openluchtmuseum Eynderhoof. Daar aangekomen begonnen we met een vroege lunch, zodat we zo veel mogelijk tijd over hadden om op ons gemak het hele museum te bekijken. Er werd gemeld dat de twee gidsen die we gereserveerd hadden niet beschikbaar waren en we op eigen gelegenheid zouden moeten rondkijken. Achteraf bleek dat een aantal van de 400 vrijwilligers van het museum aanwezig waren en bereid waren om voor ons een uitgebreide rondleiding te verzorgen.

Het schooltje, met een schooljuffrouw in de kleding van toen, riep voor velen weer de herinnering op aan de oude schoolbanken met inktpotjes en leitjes en met bekende prenten en kaarten aan de muur en natuurlijk het leesplankje.

Een kapelletje dat afgebroken moest worden voor de aanleg van een weg was hier weer in originele staat opgebouwd.

En dan kennen we allemaal de originele Peelboerderijen die tegenwoordig in veel gevallen zijn omgebouwd tot woning. Hier was te zien hoe die in vroeger tijd waren ingericht met o.a. de korte smalle bedden, de ruimtes voor het vee en de slaapplaatsen voor de knechten.

Veel indruk maakte ook een oude stroopfabriek die hier weer in de oorspronkelijke staat was opgebouwd en waar nog steeds stroop wordt gemaakt en zelfs een eigen merk bier wordt gebrouwen.

Het museum wordt nog steeds uitgebreid en we konden met eigen ogen aanschouwen hoe hiervoor met een oude zaagmachine hele boomstammen tot planken worden gezaagd.

Op heel veel plaatsen werden nog door vrijwilligers oude ambachten uitgevoerd, zodat we prima beeld konden krijgen hoe dat er vroeger aan toeging. In sommige gevallen kunnen mensen daar ook aan deelnemen, zoals bij het manden vlechten, kantklossen of potten bakken. Maar ook kuipen maken, letterzetten en houtbewerken konden we van nabij bekijken en werden onze vragen daarover enthousiast beantwoord. Sommige leden uit de groep hebben zelfs nog deel kunnen nemen aan een korte huifkartocht door de omgeving.

De tijd was eigenlijk te kort om alles goed te kunnen zien, want om 16 uur stond de bus weer klaar voor de terugreis. Toch nam iedereen nog wel even de tijd voor een drankje, al dan niet vergezeld van een heerlijk stuk verse zelfgebakken vlaai.